Bu dünyada insanlarla en iyi anlaşan hayvan ırklarından biri, köpek. Gelişimlerini ve türlerini devam ettirerek hayatta kalmayı belki de bu şekilde başarmışlar. Hatta bilim insanlarının yaptığı bazı deneysel çalışmalar ile pek de doğal olmayan çiftleştirmeler sonucu insanlar ile çok daha da uyumlu bir hale getirilmişler.
Köpekler aslında vahşi ve tehlikeli hayvanlardır. Buna rağmen sakinliklerini korumayı başararak insanlarla, diğer köpeklerle ve hatta kedilerle bile bir arada yaşayabilmeyi başarabiliyorlar. Hisleri resmen koklayabiliyorlar ve koku alma duyuları çok kuvvetli. Karşısındakinin korktuğunu, sinirlendiğini, sevindiğini ve üzgü olduğunu kokluyorlar.
Bugün köpeği gezdirirken bizim sokakta büyük bir kurt köpeği ile karşılaştık. Bu kurt köpeğini daha önce de sahibinden kaçmış dolanırken görmüştüm. Görüntüsü iri ve korkutucu olmasına rağmen sakin ve uysal bir köpek olduğu belliydi. Bizi görünce yanımıza geldi ve bir süre koklaştılar ancak sonra bizimki hırlamaya ve dişlerini göstermeye başladı. Bir yandan da başına gelebileceklerin farklında bir korku ile tüyleri kabarmaya başladı. Ben de bir an ne yapacağımı bilemedim ve dikkatlerini dağıtmaya çalışayım derken bir anda kavgaya tutuştular. Neyse ki asıl amaçları yaralamak olmadığı için kan akmadan onları ayırabildim. Diğer sahibin de olaya dahil olmasıyla kurdu yakalamak için peşine düştük.
Bizimki genelde saldırganlık göstermediği için ilk başta anlık bir reaksiyon olduğunu veya bağlı olduğu için kaçamayıp ısırılacağından korktuğu için saldırganlaştığını düşündüm. Daha sonra geniş çimlik bir alanda kurt hala etrafta olmasına rağmen bizim ufaklığı serbest bırakmaya karar verdim. Ancak yanılmışım.. Aynı saldırganlığa devam ettiler ve bu sefer ben de korkarak müdahale ettim. Çünkü daha önce bir kere başka bir köpek tarafından ısırılmıştık ve bir daha aynı durumun yaşanmasını istemiyordum.
Bu olay, son zamanlarda evde annen ile yaşadığım gerilim dolu kavgaları aklıma getirdi. Şiddeti her seferinde katlanarak artan ve öfke dolu kavgalar! Yaşadığım bu ufak gibi görünen köpek kavgası bana duyguların da iletken olduğunu tekrar hatırlamamı sağladı. Dur sana da anlatayım;
Bizim evdeki ruh halimiz ve yaydığımız enerji evdeki köpekten veya çocuktan başlayarak, komşularımıza, mahallemizdeki insanlardan, şehrimize, ülkeye ve hatta tüm dünyaya yaygınlaşabiliyor. Filmi tersten sararsan aynı durum temelde bizim için de geçerli. Oğlum Evren, zaman zaman çevrende, ülkende, hatta dünyada yolunda gitmeyen bazı koşullar gelişebilir. Bu koşullar doğal veya yapay yollarla gelişmiş de olabilir. Bu durum senin umutsuzluğa kapılmanı, korkutarak öfkelenmene, hakkını alarak seni mahkum etmeye çalışabilir. Sana tavsiyem sadece az önce anlattığım hikaye için bile bu durumların seni olumsuz etkilemesine izin verme. Hayatın karşına çıkardığı olayları nasıl yorumlayacağın ve nasıl bir tutumda olacağın tamamen senin elinde oğlum, seyirci kalma. Her zaman durumun farkında ol! Ters giden bir şeyler olduğunu gör ancak bu durumu alıp aynı olumsuzluk ile çevrene yansıtman çözüme hizmet etmeyecektir. Hayat mucizelerle doludur! Umutlu ol! Cesur ol oğlum!