Pek çoğumuz, genelde sorunlar krize dönüştüğü anlarda çevreye son derece duyarlı davranıyoruz, bu çok güzel.

Sonrasında ise genelde ya unutuyoruz, ya salıyoruz. Rutin hayatımıza dönünce doğaya, çevreye, diğer canlılara, hatta kendi sağlığımıza karşı bile bu duyarlılığımızı maalesef koruyamıyoruz.

Çevreye ve kendimize zarar verecek tercihler yapıyoruz, üşeniyoruz, kirletiyoruz, şuursuzca tüketiyoruz, yanlışa dur demeye cesaret edemiyoruz. Sonrasını önemsemeyince de tükeniyoruz.

Doğal dengeyi korumayı beceremiyoruz. Hep de kaybettikten sonra düzeltmeye çalışıyoruz. Doğayı kendi akışına bırakıp sadece ona daha uyumlu ve saygılı yaşayabilmeyi başarabilsek, doğa kendini onarabilme yeteneği zaten var.

Doğaya karşı etkimiz belki büyük olabilir belki, ancak doğanın ve evrenin bizim gibi misafirlere etkisi çok daha büyük olduğunu unutmamak lazım.